നന്ദി പറയട്ടെ ഞാന്‍
അറിയില്ലാ...എനിക്കറിയില്ല
എവിടേയ്ക്ക് പോകേണമെന്നറിയില്ല
അറിയില്ലാ,,,എനിക്കറിയില്ല
എങ്ങിനെ പോകേണമെന്നറിയില്ല.
ഇരുള്‍ മൂടിയ വഴിയില്‍...ഈ വഴിയില്‍
എനിക്ക് കൂട്ടായിട്ടാരുമില്ല...ഇന്നിവിടെ
എന്‍റെ കൂടെ പോരുവാനാരുമില്ല.
അറിയാതെ...ഒന്നുമറിയാതെ
എങ്ങോട്ട് പോകേണമെന്നറിയാതെ
യാത്ര തുടങ്ങീ ഞാന്‍...
മുന്നില്‍ നീണ്ടു കിടക്കും വഴിയിലൂടെ
എന്‍റെ മുന്നില്‍ കണ്ട വഴിയിലൂടെ
യാത്ര തുടങ്ങീ ഞാന്‍...
ആ യാത്രയില്‍... ഇരുള്‍ മൂടിയ വഴിയില്‍
ഇടയ്ക്കിടെ കാണും വെട്ടത്തിന്‍ സഹായത്താല്‍
പതിയെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി ഞാന്‍.
ആ യാത്രയില്‍ ഞാന്‍ തളരുമ്പോള്‍
വിശ്രമിക്കാനായി സത്രങ്ങളില്ല...
ആ യാത്രയില്‍ എനിക്ക് ദാഹിക്കുമ്പോള്‍
കുടിവെള്ളത്തിനായി നീര്‍ച്ചാലുകളില്ല...
ആ യാത്രയില്‍ എനിക്ക് വിശക്കുമ്പോള്‍
ഭക്ഷിക്കുവാനായി കായ്‌കനികളാദിയില്ല...
എങ്കിലും ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചു;മുന്നോട്ടു നീങ്ങാന്‍
എന്നാല്‍ കഴിയുന്നത്ര മുന്നോട്ടു പോകാന്‍
എന്നന്ത്യം വരെ പൊരുതാന്‍.
ഏകനായൊരുവന്‍ കഴിയുന്ന നേരത്തും
ഏറെപ്പേര്‍ ഒന്നിച്ചു വാഴുന്ന നേരത്തും
രക്ഷകനായ്‌,കൂട്ടുകാരനായുള്ളോരാ ദൈവം,
ആ പരംപൊരുളെനിക്കേകിയ ധൈര്യത്തിനാലെ
എനിക്കാവും വിധം നീങ്ങാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു ഞാന്‍
എന്‍റെ യാത്രയില്‍ മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്നു ഞാന്‍.
യാത്രയാല്‍ ക്ഷീ ണി ച്ച് തളര്‍ന്ന ദേഹവുമായ്‌
ഒരിക്കലും തളരാത്ത ദൃഢമാം മനസ്സുമായ്‌
തടസങ്ങള്‍ മാറ്റി മുന്നേറാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു ഞാന്‍
...
...
ആ യാത്രയില്‍ മുന്നിലുണ്ടായി വന്നൂ
കയങ്ങളും മലകളും അഗാധ ഗര്‍ത്തങ്ങളും ...
അത്തരമരിഷ്ടതകളെല്ലാം തന്നെ ഞാന്‍
ഈശ്വരനേകിയ ധൈര്യത്തിനാലെ നീക്കി.
മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയ യാത്രയ്ക്കൊരന്ത്യമായ്‌
എത്തി ഞാന്‍ എന്‍റെ പരമമാം ലകഷ്യ സ്ഥാനത്ത്.
നന്ദി പറയട്ടെ ഞാനാ ദൈവത്തിന്
ഇന്നെന്നെത്തന്നെ ഏകട്ടെയാ പരംപൊരുളിന്;
ഭയചകിതമായിരുന്നോരെന്‍ മനസ്സില്‍
ധൈര്യമെന്നൊന്നിനെ ഏകിയതിനാല്‍
നന്ദി പറയട്ടെ ഞാന്‍.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ